„- Jeśli będzie zgoda, stanę na czele przyszłorocznego wspólnego marszu w Święto Niepodległości – mówi Gazecie Wyborczej prezydent Bronisław Komorowski.”
Deklaracja Prezydenta jest różnie komentowana. Jedni widzą w niej nachalne wpraszanie się do udziału w Marszu, inni sygnał zaostrzania się dyskusji w debacie o zmianie ustawy o zgromadzeniach. - ” jeśli mnie zaprosicie to Marsz się odbędzie, jeśli nie zmienimy tak przepisy, abyście zostali zdelegalizowani” .
Dla mnie natomiast znamienny jest kierunek- jednak co by nie mówić - sympatii Prezydenta. Składa on publicznie deklarację współpracy ze środowiskami narodowymi niechętnymi- delikatnie mówiąc -Platformie Obywatelskiej. Jako uczestnik tegorocznego Marszu Niepodległości mogę potwierdzić jego antyreżimowy charakter. Dlatego tym bardziej dostrzegam w deklaracji Prezydenta próbę sondowania środowisk narodowych. Prezydent zdaje sobie sprawę ,że to właśnie to środowisko może odegrać znaczącą role w następnych wyborach prezydenckich.
Jego sytuacja w PO nie jest najlepsza. Nie dysponuje zapleczem politycznym, które gwarantowałoby mu ponowną rekomendację PO jako kandydatowi na prezydenta. Premier Tusk nie koniecznie musi być tym razem skazany na jego kandydaturę. Kancelaria Prezydenta została zdominowana przez niewiele znaczące dziś środowisko dawnej Unii Demokratycznej, co także nie rokuję najlepiej, jeśli chodzi o zdolność mobilizowania elektoratu. Natomiast po prawej stronie nie widać następcy J. Kaczyńskiego. Rozbicie PiSu ułatwia Komorowskiemu zadnie zabiegania o głosy elektoratu prawicowego. Jeśli się na to zdecyduje i uda mu się zjednoczyć wokół siebie znaczącą część ugrupowań prawicowych ma szansę wybić się na samodzielność. Wymagać to będzie pewnych konkretnych działań, jak chociażby tych, których oczekuje Młodzież Wszechpolska formułując je w odpowiedzi na cytowany wywiad Prezydenta. Ale cóż, bez pracy nie ma kołaczy.
